Domowe lody orzechowe i skąd brało się lód w XIX wieku?!

Są takie rzeczy, na pytanie o źródło pochodzenia których na myśl przychodzi … sklep. Do tego typu produktów przez większość mojego życia, zupełnie nie wiedzieć czemu, zaliczałam lody. Pojęcie sklepu rozszerzam tu oczywiście do miejsc takich jak lodziarnie i kawiarnie a nie tylko sklepowych zamrażarek… Okazuje się jednak, że wykonanie lodów w domu, według tradycyjnej receptury  zupełnie nie jest trudne i z całym procederem poradzi sobie naprawdę nawet osoba o wątpliwych talentach kulinarnych!

Zanim jednak przejdziemy do właściwego przepisu na dzisiejsze cudowne lody orzechowe, czy nie przemknęła Wam czytając akapit wyżej przez głowę myśl, że skoro przepisy na takie lody spokojnie można było znaleźć na przykład w XIX wieku, to jak u licha możliwe było ich zamrożenie latem skoro w użytku  nie było wówczas zamrażarek i lodówek?

Odpowiedź jest prosta – ukręcano je w cynowej puszce umieszczonej w cebrze wypełnionym dużą ilością rozbitego lodu z solą (sól spowalnia proces topnienia lodu) aż do stężenia śmietanowej masy. Brzmi jak kawał mozolnej roboty, prawda? W dwudziestoleciu międzywojennym w miastach i w bogatych domach używano już jednak powszechnie maszynek do lodów produkowanych przez amerykańską firmę Shepard’s Lightning (prawda, że w ogóle się z lodami nie kojarzy?!)

 – Wszystko dobrze, ale skąd oni brali lód w środku lata? – zapytacie. No i tu też niespodzianka, bo właśnie coś na podobieństwo zamrażarki w bogatych dworach było – mowa tu oczywiście o osobnym zabudowaniu, zazwyczaj wykopywanym w pagórku niedaleko dworu z obmurowanymi ścianami, czyli o lodowni. Do pomieszczenia takiego zimą z pobliskich rzek i jezior zwożono bryły lodu a następnie topiono je gorącą wodą by zastygały w dużych blokach, które oczywiście – wolniej się topią. To wszystko przykryte było grubą warstwą soli. 

 W oryginalnym polskim przepisie mowa co prawda była jedynie o śmietance i jak najbardziej tylko przy niej można pozostać. Lody będą wówczas naprawdę kremowe, intensywne. Nie ukrywajmy jednak – lody polskim wynalazkiem nie są i przeszukując włoskie przepisy natknęłam się w większości z nich na dodatek do tradycyjnych gelato mleka. Po przetestowaniu wielu proporcji wydaje mi się, że ta powyższa zapewnia złoty środek – lody wciąż są bardzo kremowe ale jednak też wystarczająco zwarte i lekkie. Ciekawym akcentem do podkręcenia smaku takich lodów jest również dodanie kilku łyżek mocnej, świeżo zaparzonej kawy.

Spróbujecie?