Placek ze śliwkami, i o tym jak pachnie dom

Zastanawialiście się kiedyś jak pachnie dom? Nie chodzi mi tu oczywiście o pomieszczenie a o zapach, który ma tak dużą moc by przenieść nas w sekundzie w jakąś piękną, idealną rzeczywistość. Taki zapach, który zbliża ludzi we wspólnym apetycie i sprawia, że budzi się w nas wewnętrzne dziecko przebierające nogami na myśl o kawałku świeżo wyjętego z pieca ciasta, które zaraz spałaszuje a którego jeszcze nie wolno, bo za gorące i brzuch może boleć!

Dla mnie obok świeżo upieczonego chleba dom pachnie drożdżowym i ciastem z owocami i kruszonką. I przepisem na taki właśnie puszysty, wilgotny placek ze śliwkami i kruszonką (dużą ilością kruszonki!) chciałabym się dziś podzielić. Bardziej klasycznie już się chyba nie da! I wierzę, że takie przepisy trzeba pielęgnować i trzeba do nich wracać – wypełniać nasze domy zapachami takich właśnie prostych, domowych ciast zamiast kupnych brownies. Bo taki przecież zapach miały domy naszych babć i prababć i chyba gdzieś w zbiorowej tożsamości i my po latach chcemy do nich wracać. 

Nie jest to może ciasto popisowe, którym wprawimy w podziw gości kunsztem wykonania. To zwykłe ciasto do kawy, ale takie, które zawsze się uda i niezmiennie wywoła błogi uśmiech na twarzy. Bo takim ciastem pachnie rodzinny dom, nawet jeśli ten nasz dom idealny – z drewnianym parkietem, promykami słońca tańczącymi na rzeźbionym kredensie i białą, haftowaną serwetą na okazałym stole to wciąż sfera wyłącznie marzeń to ten niepozorny placek ze śliwkami w takie właśnie miejsce w sercu nas na chwilę zabierze.