Przepis na cudownie szybkie leniwe pierogi z 1895 roku

Pierogi, nie pierogi – dla ścisłości pewnie raczej kluski. Jak zwał, tak zwał – niech im będzie jak kto woli ale kogo ten smak nie przenosi w czasy dzieciństwa ten albo miał jakieś dziwne dzieciństwo albo cierpi biedak na początkowe objawy sklerozy.

Przepis na pierogi leniwe jest stary jak świat, choć poszczególne opisy różnią się między sobą minimalnie. Głównie tym czy białka ubijać czy nie lub czy w ogóle je ominąć. Stare przepisy zalecają żeby białka dodać i to w dodatku ubite na pianę, no więc ja ubijam i taką metodę też polecam. Jak powstały leniwe pojęcia nie mam, ale w moim osobistym przypuszczeniu był to genialny w swej prostocie akt twórczy. Inną ewentualnością jest to, że się kiedyś jakaś mądra kobieta po prostu rozeźliła lepiąc misternie hurtowe ilości pierogów z serem i zagniotła wszystko razem przekonując potem stołowników, że tak być od początku miało. I chwała jej za to, bo zabieg ten do dziś ratuje miliony zabieganych kobiet!

Pierogi leniwe uwielbiają dzieci, mężczyźni względnie mniej – zapewne dlatego, że nie zawierają mięsa. Choć dla upartych można je rzekomo podać jako wytrawny dodatek do obiadu, samej by mi chyba ręka uschła żeby się zdobyć na takie wygłupy! Pierogi leniwe uznaję jedynie na słodko – polane masełkiem i posypane hojnie cukrem. Co niektórzy dodają jeszcze śmietanę czy cynamon. No, jeśli ktoś uznaje – można też je podać ze zrumienioną bułką tartą. W każdym wariancie liczeniem cholesterolu nie ma w ogóle co sobie zawracać w tym przypadku głowy.

Pierogi leniwe robi się w kwadrans i z tego głównie powodu polecam je nie tylko na piątkowy, postny obiad ale przede wszystkim teraz na zbliżający się okres przedświąteczny, zwłaszcza dla osób posiadających latorośle w wieku i ilości różnej. Takim obiadem możemy bowiem zadowolić gromadkę głodnych osobników we wspomniany kwadrans po czym w spokoju wrócić do szykowania potraw na Święta. Mężczyźni jakoś sobie poradzić w tych ekstremalnych kulinarnie okolicznościach muszą. 

A jakie dania goszczą na Waszych stołach przed Świętami?

pierogi leniwe